ساعتهاست که صدای باد آروم نمی گیره،
تپش ِ قلب پنجره های بی قرار توی فضا حس می شه،
گرفتاری ِ درختهای بی تاب تماشایی شده،
دریایی این اطراف نیست اما؛
تَوَهُمِ ساحل با این هوای آشوب؛ کاملا مُوثقه!
فرقی نمی کنه که کُجای دالان حالِ غیر قابل پیش بینیم؛
و چه قدر منفی یا چه قدر مثبت باشم.
وقتی که هوا طوفانی باشه
وقتی که این طوفان طولانی بشه؛
ازینکه محیط بیرونم همرنگ ِ درونم بشه، حال من خوب می شه!
صدای زوزه ی باد از زیر پوستِ پنجره ها،
خیالم رو شاید تسکین میده که هنوز دنیا می تونه جای جذابی برای بودن و نه فقط موندن باشه...
8 خرداد...
برچسب : نویسنده : dgoddesseo8 بازدید : 99